Kleine Overwinningen

Naast de graphic novel 'Mijn vriend Dahmer' nam ik ook 'Kleine overwinningen' mee vanuit de bibliotheek. Deze leestip kreeg ik ook van een medestudente. Toen ik de titel en de cover van het boek bekeek, leidde ik het effectieve thema van het boek er niet uit af. Het leek me een boek over een vader - zoon relatie. Daarin was ik al juist, maar toen ik flaptekst las, was ik pas echt geïnteresseerd. In mijn eigen omgeving en vooropleiding kwam ik ook al in aanraking met het onderwerp 'autisme' en leerde ik er al veel over. Ik had dus al enige voorkennis, maar vond het zeker een meerwaarde dat iemand er dus wel degelijk een boek over had geschreven, en dan nog wel vanuit eigen ervaringen.

'Kleine overwinningen' laat het verhaal zien van de Canadese stripauteur Yvon Roy, wiens zoontje autisme heeft. Hij beschrijft zijn verhaal vanuit eigen ervaringen, en laat hierbij ook de ups en downs zien die erbij komen kijken. In die zoektocht kiest hij vaak zijn eigen weg, waardoor hij dichter naar zijn zoon toe groeit.

Deze graphic novel beschrijft een authentiek en meeslepend verhaal, dat een aangrijpend beeld geeft van hoe het leven met een kind met autisme in werkelijkheid gaat. Wat ik ook knap vond, is dat het ganse boek uit zwart - wit tekeningen bestaat. Dit kan ook figuurlijk bekeken worden, aangezien kinderen met autisme dikwijls zwart-wit denken. In het fragment weergegeven bij dit blogbericht, kan je ook zien hoe uitgebreid de auteur zijn acties laat zien en hoe hij zijn band met zijn zoon daarbij verder opbouwt.

Ik ben zeker positief over deze graphic novel. Het schept een duidelijk beeld over kinderen met autisme, ook al is dit spectrum heel uiteenlopend. In onze maatschappij kunnen kinderen nu sneller een diagnose van ASS verkrijgen, waardoor het belangrijk is voor ouders om te weten hoe ze hiermee kunnen omgaan. Deze graphic novel kan voor die doelgroep een steun bieden dat ze in hun zoektocht niet alleen zijn.