Taalvaardigheid: welke inspanning wil de maatschappij leveren voor diversiteit?

Mijn vriend is iemand die politiek in België zeer regelmatig volgt. Eén van zijn favoriete programma's die hij kijkt is dan ook De Afspraak. Onlangs keek ik eens mee omdat het thema me interesseerde nl. leesvaardigheid bij jongeren.

Phara de Aguirre verzamelde rond haar tafel:

• Katrijn Denies, onderzoekster aan de KU Leuven

• Koen Pelleriaux van het GO!

• Jonathan Holslag, politicoloog

• Naïma Larfrarchi, onderzoekster UGent

De PIRLS-studie die elke 5 jaar bij kinderen van het vierde leerjaar wordt afgenomen, toont opnieuw hoe slecht het gesteld is met de leesvaardigheid van kinderen. Vlaanderen doet het slechter dan landen als Albanië en Servië. Ook opmerkelijk: 43 procent van de kinderen komt met honger naar school.

VRT NWS nam een hap uit de aflevering, en juiste deze passage vond ik zeer interessant.

Katrijn Denies haalt aan dat 52% van de leerlingen thuis altijd Nederlands spreekt. Dat laat dus duidelijk zien dat per jaar de diversiteit steeds toeneemt bij het leerlingenpubliek. Dat maakt het voor leerkrachten ook moeilijker om op maat te kunnen werken, juist omdat er wordt gebotst op de taalvaardigheid. Wel wordt er gesteld dat wanneer je een eerste taal goed kent, het makkelijker is om een 2de of 3de taal te leren. Anderstalige leerlingen hoeven dus niet meteen gezien te worden als een extra zorgenkind, maar sommigen hebben gewoon extra uitdaging nodig.

Verder vertelt Koen Pelleriaux dat differentiatie hierbij een extra grote factor vormt. Dit vergt veel extra uitdaging voor leerkrachten. Differentiatie op zich is al een must en vraagt voorbereiding. De leerkrachten hebben dus ook ondersteuning nodig in die zoektocht binnen de grotere, diversere klasgroepen.

Jonathan Holslag komt dan met een interessante insteek. Hij toont aan dat we het debat over diversiteit binnen de maatschappij moeten blijven aangaan, en hierbij vooral aandacht moeten hebben voor welke middelen hiervoor nodig zijn. Het is ook bewezen dat jongeren die vroeg een taalachterstand oplopen, later minder kansen krijgen op de arbeidsmarkt.

Het is een feit dat diversiteit jaar na jaar toeneemt, het is een realiteit. We moeten ons dus vooral focussen om die diversiteit in harmonie te laten werken door er iets mee te doen.

Dit panelgesprek bevat de essentie omdat er wordt gewezen op het trainen en begeleiden van leerkrachten richting die harmonie binnen diversiteit. De klasgroepen worden groter, maar leerkrachten blijven hier vaak verloren achter. Het is essentieel dat leerkrachten de groep als behapbaar gaan zien. Een uitdaging, maar één die positief bekeken wordt.

Je kan het filmpje hier bekijken.